Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Zamościu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Zamościu II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Grażyna Gorzko

Protokolant: st.sekr.sąd. Krystyna Duras

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. Roberta Gąski

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2013 roku

sprawy S. R.

oskarżonego z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zamościu

z dnia 28 marca 2013 r. sygn. akt II K 318/12

I.  uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art.45§1 kw w zw. z art.5§1 pkt 4 kpw postępowanie w sprawie S. R. umarza ;

II.  kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

/-/ Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt II Ka 462/13

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Zamościu oskarżył S. R. o to, że w dniu 12 kwietnia 2011 roku w miejscowości W. woj. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia piły spalinowej marki N. wartości 800 zł na szkodę P. M., przy czym czynu tego dopuścił się po odbyciu w okresie od 5 czerwca 2001 r. do 7 czerwca 2001 r., od 29 kwietnia 2006 r. do 16 października 2006 r. i od 30 marca 2009 r. do 13 listopada 2009 r. kary pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Zamościu w sprawie sygn. akt II K 924/01 za umyślne przestępstwo podobne tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Wyrokiem z dnia 28 marca 2013 roku Sąd Rejonowy w Zamościu w sprawie II K 318/12 oskarżonego S. R. uznał za winnego tego, że w dniu 12 kwietnia 2011 roku w W. i w Z. woj. (...) pomógł ustalonej osobie do zbycia piły spalinowej marki N. wartości 180 zł wiedząc o tym, że pochodzi ona z kradzieży w ten sposób, że oferował ją do sprzedaży po czym zawiózł ustaloną osobę do lombardu gdzie zawarła umowę jej zastawu tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 122 § 1 kw i za to na podstawie art. 122 § 1 kw wymierzył mu karę 20 dni aresztu; zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zamościu kwotę 1.023 zł tytułem kosztów postępowania.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca obwinionego, który zaskarżył go w całości na korzyść obwinionego. Wyrokowi temu zarzucił: - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść polegający na dowolnym ustaleniu jakoby obwiniony popełnił czyn polegający na pomocy do zbycia przedmiotowej piły spalinowej wiedząc, że pochodzi ona z kradzieży. Wskazując na powyższy zarzut skarżący wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie obwinionego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zaskarżony wyrok podlega uchyleniu niezależnie od podniesionych przez skarżącego zarzutu, gdyż w sprawie niniejszej wystąpiła bezwzględna przyczyna uchylenia orzeczenia, o której mowa w art. 104 § 1 pkt. 7 k.p.w. w zw. z art. 5 § 1 pkt. 4 k.p.w. – tj. przedawnienie karalności czynu obwinionego.

Na marginesie należy zauważyć, iż wbrew wywodom prezentowanym przez autora apelacji, materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie wskazuje na sprawstwo obwinionego w zakresie przypisanego mu przez Sąd I instancji wykroczenia. Sam obwiniony nie kwestionował przecież, że pomógł ustalonej osobie w zbyciu przedmiotowej piły uzyskanej za pomocą czynu zabronionego w ten sposób, że zawiózł tę osobę do lombardu.

Trafna zatem była ocena prawnokarna zachowania obwinionego.

Sąd orzekający w pierwszej instancji przeprowadził postępowanie dowodowe w sposób wyczerpujący, przy czym uwzględnił okoliczności przemawiające zarówno za, jak i przeciwko obwinionemu. Zebrane dowody poddał wnikliwej ocenie, zaś poczynione ustalenia nie wykazują błędów faktycznych, ani logicznych.

Ustalenia faktyczne dokonane przez sąd orzekający, a zawarte w pisemnym uzasadnieniu wyroku, zostały poczynione w sposób zezwalający zweryfikować zachowanie obwinionego, pod kątem wyczerpania znamion przypisanego mu czynu.

W pisemnym uzasadnieniu swojego stanowiska sąd meriti wskazywał, na jakich dowodach oparł swoje ustalenia i dlaczego jedne dowody uznał za wiarygodne, zaś inne odrzucił. Uzasadnienie to zawiera także wyjaśnienie podstawy prawnej zapadłego w sprawie rozstrzygnięcia.

Przechodząc do omówienia motywów dla których zaskarżone orzeczenie podlegało uchyleniu, należy przypomnieć, że Sąd Najwyższy wskazywał, iż „postępowanie należy umorzyć w sytuacji, gdy nastąpiło przedawnienie karalności, ale tylko wtedy, gdy nie ma od razu podstaw do uniewinnienia oskarżonego z braku czynu lub braku znamion czynu, jako wykroczenia albo braku winy. Umorzenie z racji przedawnienia wchodzi też zawsze w rachubę, gdyby kwestie istnienia czynu, jego znamion i odpowiedzialności wymagały dalszego dowodzenia, gdyż postępowaniu w tej materii stoi już na przeszkodzie przedawnienie karalności” (postanowienie Sądu Najwyższego z 2 lipca 2002, IV KKN 264/99, Lex 54407).

Zgodnie z art. 5 § 1 pkt. 4 k.p.w. Sąd umarza wszczęte postępowanie, jeżeli nastąpiło przedawnienie orzekania.

Wskazać jednocześnie należy, iż karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, a jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu – art. 45 § 1 k.w.

W niniejszej sprawie czyn, którego dopuścił się oskarżony, popełniony został w dniu 12 kwietnia 2011 roku. Od czasu jego popełnienia upłynęło, więc przeszło 2 lata, a przedawnienie karalności tego wykroczenia nastąpiło w dniu 12 kwietnia 2013 roku.

Powyższa okoliczność stanowi negatywną przesłankę prowadzenia dalszego postępowania w myśl art. 5 § 1 pkt. 4 k.p.w.

Wobec powyższego dalsze procedowanie w niniejszej sprawie staje się już niemożliwe. W konsekwencji zaś wobec treści art. 104 § 1 pkt. 7 k.p.w. na podstawie art. 5 § 1 pkt. 4 k.p.w. w zw. z art. 45 §1 k.w. niezbędnym było uchylenie zaskarżonego orzeczenia Sądu Rejonowego w Zamościu i umorzenie całego postępowania w przedmiotowej sprawie. Przy takim zaś rozstrzygnięciu zgodnie z art. 118 § 2 k.p.w. oraz art. 634 k.p.k. i art. 119 k.p.w., koszty sądowe za postępowanie odwoławcze obciążają Skarb Państwa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.

/-/ Na oryginale właściwy podpis.