Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Zamościu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Zamościu II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Jerzy Rusin

Sędziowie: SO Beata Krzysztofiak

SO Przemysław Szyszka (spr.)

Protokolant: st.sekr.sąd. Agnieszka Nowakowska

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. Roberta Gąski

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2013 roku

sprawy A. S.

oskarżonej z art.278§1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Biłgoraju VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Janowie Lubelskim

z dnia 13 czerwca 2013 r. sygn. akt VII K 121/13

I.  na mocy art.439§1 pkt 9 kpk uchyla zaskarżony wyrok i na mocy art.17§1 pkt 10 kpk umarza postępowanie ;

II.  kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

/-/ Na oryginale właściwe podpisy.

Sygn. akt II Ka 644/13

UZASADNIENIE

A. S. została oskarżona o to, że w dniu bliżej niustalonym w okresie od 22 maja 2009 roku do 24 czerwca 2009 roku w J. L. dokonała zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 2700 złotych czym działała na szkodę S. S. (1);

to jest o czyn z art. 278 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2013 roku w sprawie sygn. akt VII K 121/13 Sąd Rejonowy w Biłgoraju VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Janowie Lubelskim na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k. umorzył postępowanie karne wobec oskarżonej A. S., zaś kosztami sądowymi w sprawie obciążył Skarb Państwa.

Apelację od tego wyroku wniósł Prokurator zaskarżając go w całości na niekorzyść oskarżonej A. S..

Powołując się na przepisy art. 427 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt. 3 k.p.k. oskarżyciel publiczny zarzucił zaskarżonemu rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na uznaniu, iż społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżoną jest znikoma, co w konsekwencji doprowadziło do umorzenia postępowania.

Podnosząc powyższy zarzut autor zażalenia wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zaskarżony wyrok podlega uchyleniu, jednak nie z przyczyn podanych w apelacji przez oskarżyciela publicznego.

Na wstępie wskazać należy, iż procedując w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy w prawidłowo zgromadził dowody, a każdy z nich poddał wszechstronnej ocenie. Kontrola odwoławcza nie wykazała również, aby Sąd Rejonowy przy ich ocenie przekroczył granice swobodnej oceny dowodów w kierunku oceny dowolnej. Nie stwierdzono też w rozumowaniu Sądu, przedstawionym w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, luk albo błędów o charakterze logicznym lub faktycznym.

Sąd Rejonowy dokonał pełnych, wszechstronnych niekwestionowanych przez skarżącego, ustaleń faktycznych, co do sprawstwa oskarżonej w zakresie czynu objętego zarzutem aktu oskarżenia. Ustalenia te są zatem prawidłowe, nie budzi też wątpliwości kwalifikacja prawna czynu przypisanego A.S. S..

Jednak wyrok Sądu Rejonowego w Biłgoraju VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Janowie Lubelskim podlega uchyleniu z powodu stwierdzenia bezwzględnej przyczyny odwoławczej wskazanej w art.439 § 1 pkt 9 k.p.k.

Stwierdzenie tego rodzaju uchybienia nakłada na sąd odwoławczy obowiązek uchylenia orzeczenia bez prawa badania związku przyczynowego pomiędzy uchybieniem a treścią orzeczenia, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów.

W tym miejscu wskazać należy, iż przestępstwo kradzieży popełnione na szkodę osoby najbliższej jest przestępstwem wnioskowym, co oznacza, że jego ściganie następuje jedynie na wniosek pokrzywdzonego.

Zgodnie z art. 115 § 11 k.k. osobą najbliższą jest m.in. powinowaty w tej samej linii i stopniu co małżonek.

Zgodnie natomiast z art. 61 ⁸ § 1 kro powinowactwo trwa mimo ustania małżeństwa.

W przedmiotowej sprawie pokrzywdzona S. S. (1) jest niewątpliwie osobą najbliższą dla oskarżonej A. S., która jest jej synową.

Powinowactwo pomiędzy stronami niniejszego postępowania nie ustało pomimo rozwodu oskarżonej z synem pokrzywdzonej.

W niniejszej sprawie wymagany był więc wniosek pokrzywdzonej S. S. (1) do wszczęcia postępowania przeciwko A. S. .

Sądowi I instancji umknęło jednakże, iż pokrzywdzona w dniu 20 listopada 2012 roku, to jest w dniu złożenia wniosku o ściganie nie posiadała zdolności do czynności procesowych w postepowaniu karnym, bowiem prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Zamościu w sprawie sygn. akt I Ns 48/10 z dnia 29 września 2010 roku została częściowo ubezwłasnowolniona.

W takiej sytuacji jej przedstawicielem ustawowym jest kurator, który wykonuje wszystkie uprawnienia przysługujące pokrzywdzonemu (por. art. 51 § 2 k.p.k).

W omawianej sprawie pokrzywdzona nie mogła zatem samodzielnie złożyć wniosku o ściganie popełnionego na jej szkodę przez osobę najbliższą przestępstwa. Mogła to natomiast uczynić J. Ł., która postanowieniem Sądu Rejonowego w Janowie Lubelskim z dnia 18 marca 2011 roku w sprawie III RNs 22/11 została ustanowiona kuratorem częściowo ubezwłasnowolnionej S. S. (1) (k. 41).

Tymczasem kurator J. Ł., na rozprawie apelacyjnej w dniu 5 grudnia 2013 roku oświadczyła, iż nie wnosi o ściganie oskarżonej A. S. za kradzież popełnioną na szkodę S. S. (1).

Tym samym w sprawie zachodzi ujemna przesłanka procesowa określona w art. 17 § 1 pkt 10 k.p.k. to jest brak wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej stanowiąca jednocześnie bezwzględną przyczynę odwoławczą (art.439 § 1 pkt 9 k.p.k.)

Stwierdzenie zaś uchybienia uznanego przez ustawę za bezwzględną przyczynę odwoławczą, o czym już była mowa na wstępie, nakłada na sąd odwoławczy obowiązek uchylenia orzeczenia.

Z powodu zaś braku wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, postępowanie w niniejszej sprawie należało jednocześnie umorzyć, co też Sąd Okręgowy w oparciu o przepis art. 17 § 1 pkt 10 k.p.k. uczynił.

Przy takim zaś rozstrzygnięciu co do istoty sprawy, zgodnie z art. 634 k.p.k. i art. 632 pkt 2 k.p.k., koszty całego procesu obciążają Skarb Państwa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.

/-/ Na oryginale właściwe podpisy.